Lifestyle

Μαράια Αντετοκούνμπο

Η γυναίκα στο πλευρό του Γιάννη μιλά για την επιλόχειο κατάθλιψη και τη δύναμη της οικογένειας

LIFESTYLE / Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2025, 06:07 / Συν 1

Επιμέλεια: Δανάη Αλαμάνου

Η Μαράια Αντετοκούνμπο, σύντροφος και μητέρα των τεσσάρων παιδιών του Γιάννη Αντετοκούνμπο, παραμένει πάντα στο πλευρό του αστέρα του NBA, διακριτικά αλλά σταθερά, στηρίζοντας τον ίδιο και την οικογένειά τους σε κάθε τους βήμα.

Σε μια από τις σπάνιες δημόσιες εξομολογήσεις της, παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό Marie Claire και τη δημοσιογράφο Γαλάτεια Λασκαράκη, μιλώντας ανοιχτά για τις προκλήσεις της μητρότητας, την εμπειρία της με την επιλόχειο κατάθλιψη, αλλά και τη βαθιά της σύνδεση με τον Γιάννη.

Η Μαράια δεν δίστασε να αναφερθεί στις δύσκολες στιγμές που βίωσε μετά τη γέννηση των παιδιών τους, αποκαλύπτοντας πώς η ψυχολογική πίεση και η μοναξιά την οδήγησαν σε μια σκοτεινή περίοδο, την οποία κατάφερε τελικά να ξεπεράσει με υποστήριξη και ειλικρίνεια.

Όπως είπε, ο Γιάννης στάθηκε δίπλα της με τρόπο ουσιαστικό, δίνοντας της χώρο και δύναμη να αναγνωρίσει τα συναισθήματά της και να τα αντιμετωπίσει. Παρά το εκτυφλωτικό φως της δημοσιότητας που συνοδεύει τον MVP του NBA, η Μαράια παραμένει μια γυναίκα που επιλέγει τη σιωπή, την ουσία και την προσφορά στην οικογένειά της.

Μια σπάνια ματιά στη γυναίκα που βρίσκεται πίσω από έναν από τους πιο αναγνωρίσιμους Έλληνες στον κόσμο – όχι μόνο ως σύντροφος, αλλά ως προσωπικότητα με δική της φωνή, εμπειρίες και διαδρομή.

Πρόσφατα μίλησες ανοιχτά για την επιλόχειο κατάθλιψη και το άγχος που βίωσες μετά τη γέννηση του τέταρτου μωρού σου. Πότε κατάλαβες ότι κάτι δεν πήγαινε καλά;

Είχα παρόμοια συμπτώματα και μετά τη γέννηση του πρώτου μας παιδιού, του Λίαμ. Γεννήθηκε λίγο πριν το ξέσπασμα της πανδημίας και όταν «έκλεισε» ο κόσμος, ένιωσα πλήρως απομονωμένη. Ήταν δύσκολο. Με το τέταρτο μωρό, την Άρια, ήρθε πιο έντονα. Η ζωή μας άλλαξε απότομα – πολλές μεγάλες μεταβάσεις ταυτόχρονα – και αυτό τα ενίσχυσε όλα. Το άγχος ξεκίνησε πριν ακόμη γεννήσω.

Έσβηνα τα social ή σταματούσα να παρακολουθώ ειδήσεις γιατί όλα με ανησυχούσαν σε ακραίο βαθμό. Είχα πειστεί ότι είχα σοβαρό πρόβλημα υγείας. Λες και είχα διαγνώσει μόνη μου μια θανατηφόρα ασθένεια. Η γιατρός μου με βοήθησε κάνοντας εξετάσεις για να με καθησυχάσει ότι είμαι υγιής. Αλλά, μετά τη γέννα, με όλες τις ορμόνες, έπεσα. Εστίασα στο να φροντίζω τα τρία μεγαλύτερα και το μωρό, και σταμάτησα να φροντίζω εμένα.

Δε γυμναζόμουν, δεν έτρωγα σωστά, κάτι που επηρέασε πολύ τη διάθεσή μου και την ενέργειά μου. Δε κοιμόμουν – όχι λόγω του μωρού, που κοιμόταν μια χαρά – αλλά γιατί το μυαλό μου δεν «έσβηνε».

Πως διαχειρίστηκες αυτή τη δύσκολη περίοδο; Ζήτησες επαγγελματική βοήθεια;

Με τον Λίαμ έκανα ψυχοθεραπεία.  Με την Άρια ήταν πιο περίπλοκο γιατί βρισκόμασταν στην Ελλάδα και δεν ήξερα πώς να κινηθώ για θεραπεία, οπότε χρησιμοποίησα τεχνικές που είχα μάθει: κυρίως θετικό self-talk και επιβεβαιώσεις. Εστίασα σε τρείς υπενθυμίσεις: είμαι υγιής, είμαι ευλογημένη, είμαι αγαπημένη. Το να τα επαναλαμβάνω με βοήθησε πολύ στις πιο δύσκολες στιγμές.

Δεν ήθελα να επιβαρύνω κανέναν – ούτε την οικογένεια, ούτε τους φίλους – γιατί ξέρω ότι όλοι έχουν τα δικά τους. Έλεγα στον εαυτό μου, “έχω μια ευλογημένη ζωή, δεν πρέπει να παραπονιέμαι”. Έμαθα όμως ότι το να είσαι ευγνώμων δε σε κάνει άτρωτη. Παραμένεις άνθρωπος. Χρειάζεσαι στήριξη κάποιες φορές.

Ξεκίνησα επίσης να βλέπω έναν ομοιοπαθητικό/ολιστικό γιατρό εδώ. Κάναμε εξετάσεις. Εντοπίσαμε ελλείψεις και άρχισα συμπληρώματα. Η διαφορά ήταν η μέρα με τη νύχτα, στη διάθεση, στην ενέργεια, στα πάντα.

Πιστεύεις ότι η επιλόχειος κατάθλιψη υποτιμάται από την κοινωνία και δεν αντιμετωπίζεται επαρκώς ιατρικά;

Απολύτως. Σε πολλές κοινότητες, ειδικά στην αφροαμερικάνικη στις ΗΠΑ, υπάρχει ακόμη στίγμα γύρω από τη θεραπεία. Για τις νέες μητέρες ισχύει κάτι παρόμοιο: ότι “πρέπει” να είσαι δυνατή και ευλογημένη, κι αυτό αρκεί. Όμως, το σώμα, το μυαλό, και ολόκληρος ο κόσμος σου αλλάζουν. Είναι εντάξει να ζητάς βοήθεια. Στις ΗΠΑ δυστυχώς, η αμειβόμενη άδεια μητρότητας είναι περίπου τρεις μήνες και το μοναδικό υποχρεωτικό ραντεβού μετά τον τοκετό είναι στις έξι εβδομάδες.

Οι πόροι είναι λίγοι, εκτός αν μπορείς να πληρώσεις. Σίγουρα υπάρχει πρόοδος χάρη στο ίντερνετ και τις πιο ανοιχτές συζητήσεις, αλλά έχουμε δρόμο ακόμα μπροστά μας. Οι γυναίκες αξίζουν ουσιαστική στήριξη μετά τον τοκετό: σωματική, ψυχική και πρακτική.

Παράλληλα με το να είσαι μητέρα τεσσάρων μικρών παιδιών, πώς διαχειρίζεσαι τις συνέπειες της δημοσιότητας ως σύζυγος ενός σταρ-αθλητή; 

Είναι συνεχής προσπάθεια. Ο γάμος μας είναι κάτι που καλλιεργούμε διαρκώς. Έχουμε και οι δυο απαιτητικές ζωές και μάθαμε να δίνουμε προτεραιότητα ο ένας στον άλλον. Ο Γιάννης έχει πολύ φορτωμένο πρόγραμμα – όχι μόνο με το μπάσκετ, αλλά και με όσα κάνει εκτός παρκέ. Προσπαθώ στο σπίτι να του κάνω τα πράγματα όσο γίνεται πιο εύκολα, ώστε να χαλαρώνει πραγματικά και να περνά ποιοτικό χρόνο μαζί μας.

Κάθε σχέση είναι διαφορετική. Αυτό που λειτουργεί για εμάς, μπορεί να μη λειτουργεί για άλλους. Εγώ εστιάζω στο να δημιουργώ ηρεμία και ισορροπία για την οικογένεια. Αν δεν προλαβαίνει να κάνει κάτι – να αλλάξει το μωρό για παράδειγμα – δεν πειράζει. Αλληλοσυμπληρωνόμαστε. Εκεί είναι η ισορροπία μας.

Τι πιστεύεις ότι εκτιμά περισσότερο σε εσένα και τι εκτιμάς περισσότερο εσύ σε εκείνον;

Εκτιμά το ότι τον αφήνω να είναι ο εαυτό του. Κατανοώ τη ρουτίνα και την ανάγκη του για συγκέντρωση και πειθαρχία. Δεν τον πιέζω για όσα δεν μπορεί να παρευρεθεί ή να κάνει. Ξέρω τι χρειάζεται για να πετύχει, και όταν πετυχαίνει εκείνος, κερδίζουμε όλοι. Ο Γιάννης είναι ένας από τους πιο αυθεντικούς, δοτικούς ανθρώπους που γνωρίζω. Ο κόσμος βλέπει τον αθλητή και τη δημόσια φιγούρα, αλλά πίσω από όλα αυτά υπάρχει μια τεράστια καρδιά. Αυτός είναι ο άνθρωπος που ερωτεύτηκα.

Πηγή: govastileto.gr

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back to top button