Τελεσίγραφο σοκ από ΗΠΑ σε ΕΕ και ΝΑΤΟ

Την πολιτική, γεωπολιτική, οικονομική και στρατιωτική απαξίωση έναντι των Ευρωπαίων συμμάχων της αποτυπώνει με ωμή, σχεδόν, ρητορική το «μανιφέστο» της νέας Εθνικής Στρατηγικής Ασφαλείας των ΗΠΑ, οι οποίες δεν κρύβουν πλέον ότι θέλουν να κλείσουν μέτωπα στο βόρειο ημισφαίριο, όπως τον πόλεμο στην Ουκρανία, ώστε να ρίξουν το βάρος στη Νοτιοανατολική Ασία και τον Ειρηνικό.
Ταυτόχρονα, η Ουάσιγκτον καθιστά σαφές ότι η Μόσχα δεν αποτελεί πια εχθρό της και ότι πρέπει πλέον να ξεπεραστεί το γεωπολιτικό «ταμπού» της δίχως όρια επέκτασης του ΝΑΤΟ.

Οι ΗΠΑ σοκάρουν: «Η Ευρώπη σε παρακμή…»

Ακόμη και το κεφάλαιο που αφορά στην Ευρώπη έχει τον απροκάλυπτα κυνικό τίτλο «Προωθώντας το Ευρωπαϊκό Μεγαλείο».
«Οι Αμερικανοί αξιωματούχοι έχουν συνηθίσει να σκέφτονται τα ευρωπαϊκά προβλήματα με όρους ανεπαρκών στρατιωτικών δαπανών και οικονομικής στασιμότητας. Υπάρχει αλήθεια σε αυτό, αλλά τα πραγματικά προβλήματα της Ευρώπης είναι ακόμη βαθύτερα» αναφέρει το ντοκουμέντο και προσθέτει:
«Η ηπειρωτική Ευρώπη χάνει μερίδιο του παγκόσμιου ΑΕΠ – από 25% το 1990 σε 14% σήμερα – εν μέρει λόγω εθνικών και διεθνών κανονισμών που υπονομεύουν τη δημιουργικότητα και την παραγωγικότητα.

«Αλλά αυτή η οικονομική παρακμή επισκιάζεται από την πραγματική και πιο έντονη προοπτική της πολιτισμικής διαγραφής. Τα μεγαλύτερα ζητήματα που αντιμετωπίζει η Ευρώπη περιλαμβάνουν δραστηριότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλων διεθνικών φορέων που υπονομεύουν την πολιτική ελευθερία και κυριαρχία, μεταναστευτικές πολιτικές που μεταμορφώνουν την ήπειρο και δημιουργούν διαμάχες, λογοκρισία της ελευθερίας του λόγου και καταστολή της αντιπολίτευσης, κατακλυσμιαία υπογεννητικότητα και απώλεια εθνικών ταυτοτήτων και αυτοπεποίθησης».

Και τονίζει: «Εάν οι παρούσες τάσεις συνεχιστούν, η ήπειρος θα είναι αγνώριστη σε 20 χρόνια ή λιγότερο. Ως εκ τούτου, δεν είναι καθόλου προφανές εάν ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες θα έχουν οικονομίες και στρατούς αρκετά ισχυρούς για να παραμείνουν αξιόπιστοι σύμμαχοι.

Πολλά από αυτά τα έθνη επιταχύνουν αυτήν την περίοδο την τωρινή τους πορεία. Θέλουμε η Ευρώπη να παραμείνει ευρωπαϊκή, να ανακτήσει την πολιτισμική της αυτοπεποίθηση και να εγκαταλείψει την αποτυχημένη εστίασή της στην κανονιστική ασφυξία».

Μάλιστα, πιο κάτω, στη σύνοψη των προτεραιοτήτων των ΗΠΑ έναντι της Ευρώπης, το κείμενο αναφέρει και το εξής τρομερό: «Καλλιέργεια αντίστασης στην τρέχουσα πορεία της Ευρώπης εντός των ευρωπαϊκών εθνών».
Κάτι το οποίο μπορεί εύλογα να διαβαστεί και ως «κάλεσμα» των ευρωπαϊκών λαών από τον Trump να ξεσηκωθούν, υπό την ιδεολογική ατζέντα του.

Οι ΗΠΑ αποκαθιστούν τη σχέση τους με τη Ρωσία

Ως παράδειγμα της παραπάνω εικόνας, ο Λευκός Οίκος φέρνει τη στάση της Ευρώπης έναντι της Ρωσίας:
«Αυτή η έλλειψη αυτοπεποίθησης είναι πιο εμφανής στη σχέση της Ευρώπης με τη Ρωσία.
(…) Ως αποτέλεσμα του πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία, οι ευρωπαϊκές σχέσεις με τη Ρωσία είναι πλέον βαθιά εξασθενημένες και πολλοί Ευρωπαίοι θεωρούν τη Ρωσία ως υπαρξιακή απειλή.

Η διαχείριση των ευρωπαϊκών σχέσεων με τη Ρωσία θα απαιτήσει σημαντική διπλωματική εμπλοκή των ΗΠΑ, τόσο για την αποκατάσταση των συνθηκών στρατηγικής σταθερότητας σε όλη την Ευρασιατική έκταση όσο και για τον μετριασμό του κινδύνου σύγκρουσης μεταξύ Ρωσίας και ευρωπαϊκών κρατών.

Είναι βασικό συμφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών να διαπραγματευτούν μια ταχεία παύση των εχθροπραξιών στην Ουκρανία, προκειμένου να σταθεροποιήσουν τις ευρωπαϊκές οικονομίες, να αποτρέψουν την ακούσια κλιμάκωση ή επέκταση του πολέμου και να αποκαταστήσουν τη στρατηγική σταθερότητα με τη Ρωσία, καθώς και να επιτρέψουν την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας μετά τις εχθροπραξίες, ώστε να επιτρέψουν την επιβίωσή της ως βιώσιμου κράτους».

Ο πόλεμος της Ουκρανίας βάθυνε την ευρωπαϊκή εξάρτηση

Οι ΗΠΑ θεωρούν ότι «ο πόλεμος της Ουκρανίας είχε το αντίθετο αποτέλεσμα της αύξησης της εξωτερικής εξάρτησης της Ευρώπης, και ιδιαίτερα της Γερμανίας».
«Σήμερα, οι γερμανικές χημικές εταιρείες κατασκευάζουν στην Κίνα μερικά από τα μεγαλύτερα εργοστάσια επεξεργασίας στον κόσμο, χρησιμοποιώντας ρωσικό αέριο, το οποίο δεν μπορούν να προμηθευτούν στην πατρίδα τους.

Η κυβέρνηση Trump βρίσκεται σε αντίθεση με τους Ευρωπαίους αξιωματούχους που έχουν μη ρεαλιστικές προσδοκίες για τον πόλεμο, εδραιωμένους σε ασταθείς μειοψηφικές κυβερνήσεις, πολλές από τις οποίες καταπατούν βασικές αρχές της δημοκρατίας για να καταστείλουν την αντιπολίτευση.

«Μια μεγάλη ευρωπαϊκή πλειοψηφία επιθυμεί ειρήνη, ωστόσο αυτή η επιθυμία δεν μεταφράζεται σε πολιτική, σε μεγάλο βαθμό λόγω της υπονόμευσης των δημοκρατικών διαδικασιών από αυτές τις κυβερνήσεις.

Αυτό είναι στρατηγικά σημαντικό για τις Ηνωμένες Πολιτείες ακριβώς επειδή τα ευρωπαϊκά κράτη δεν μπορούν να μεταρρυθμιστούν εάν παγιδευτούν σε πολιτική κρίση.».

Τέλος στην επέκταση του ΝΑΤΟ

Σε ό,τι αφορά στο μέλλον του ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ ξεδιπλώνουν ένα σκεπτικό με εθνικά – γεωγραφικά – πολιτισμικά στοιχεία:
«Μακροπρόθεσμα, είναι κάτι παραπάνω από πιθανό ότι μέσα σε λίγες δεκαετίες το αργότερο, ορισμένα μέλη του ΝΑΤΟ θα προέρχονται στην πλειονότητά τους εκτός Ευρώπης.

«Ως εκ τούτου, είναι ανοιχτό το ερώτημααν θα δουν τη θέση τους στον κόσμο ή τη συμμαχία τους με τις Ηνωμένες Πολιτείες με τον ίδιο τρόπο όπως εκείνοι που υπέγραψαν τον χάρτη του ΝΑΤΟ» αναφέρει το έγγραφο.

Γι’ αυτό και θεωρεί ότι πρέπει να τερματιστεί η αντίληψη «της πραγματικότητας του ΝΑΤΟ ως μιας διαρκώς επεκτεινόμενης συμμαχίας».

Η πολιτική των ΗΠΑ έναντι της Ευρώπης

Τέλος, σε ό,τι αφορά στην Ευρώπη, το έγγραφο αναφέρει, ότι «η ευρεία πολιτική μας για την Ευρώπη» θα πρέπει να δώσει προτεραιότητα στα εξής:

• Αποκατάσταση συνθηκών σταθερότητας εντός της Ευρώπης και στρατηγικής σταθερότητας με τη Ρωσία

• Δυνατότητα στην Ευρώπη να σταθεί στα πόδια της και να λειτουργήσει ως ομάδα ευθυγραμμισμένων κυρίαρχων εθνών, μεταξύ άλλων αναλαμβάνοντας την κύρια ευθύνη για την άμυνά της

• Καλλιέργεια αντίστασης στην τρέχουσα πορεία της Ευρώπης εντός των ευρωπαϊκών εθνών

• Άνοιγμα των ευρωπαϊκών αγορών σε αμερικανικά αγαθά και υπηρεσίες και διασφάλιση δίκαιης μεταχείρισης των Αμερικανών εργαζομένων και επιχειρήσεων

• Οικοδόμηση των υγιών εθνών της Κεντρικής, Ανατολικής και Νότιας Ευρώπης μέσω εμπορικών δεσμών, πωλήσεων όπλων, πολιτικής συνεργασίας και πολιτιστικών και εκπαιδευτικών ανταλλαγών

• Τερματισμός της αντίληψης της πραγματικότητας του ΝΑΤΟ ως μιας διαρκώς επεκτεινόμενης συμμαχίας

• Ενθάρρυνση τηςΕυρώπης να αναλάβει δράση για την καταπολέμηση της πλεονάζουσας παραγωγικής ικανότητας των μερκαντιλιστών, της τεχνολογικής κλοπής, της κυβερνοκατασκοπείας και άλλων εχθρικών οικονομικών πρακτικών.

Πηγή: bankingnews.gr