Μαρία Ελένη Λυκουρέζου: Τα 47α γενέθλιά της και η τρυφερή αναφορά στη μητέρα της, Ζωή Λάσκαρη

Η φωτογραφία που επέλεξε δείχνει τη Ζωή Λάσκαρη να την κρατά στην αγκαλιά της όταν ήταν ακόμη μωρό — μια εικόνα γεμάτη αγάπη και αναμνήσεις.

Λυκουρέζου: Η δικαστική διαμάχη με την αδελφή της, ο σύντροφός της & οι αλλαγές στη ζωή της

Στη λεζάντα που συνόδευσε τη φωτογραφία, η ίδια έγραψε τα εξής λόγια, γεμάτα ειλικρίνεια και βαθιά ενδοσκόπηση:

«Κάπως έτσι…… 12/11 ημέρα Κυριακή γεννήθηκα…..
Νιώθω χορτασμένη. Νιώθω καλά μέσα μου πως μετά από τόσους εσωτερικούς αγώνες…. κάπου καλά είμαι… Χωρίς να σημαίνει πως είμαι κάπου ψηλά. Όχι.
Ψηλά θα φτάσω όταν φύγω από αυτήν εδώ τη Ζωή.
Δεν με αφορά ο πρωταθλητισμός.
Με αφορά ο δρόμος της ψυχής.
Να είναι με αυθεντικότητα. Αλήθεια. Δημιουργία. Κίνηση. Ευχαρίστηση. Έρωτα. Αγάπη. Συμμαχία. Επικοινωνία.
Με αφορούν οι δεσμοί.
Να είναι ουσιαστικοί.
Να μιλάμε ντόμπρα.
Να υπάρχουμε γιατί το νιώθουμε.
Σκέφτομαι πως η Ζωή ένα όνειρο…. μια ανάσα…..
Τι ζούμε σε αυτό το όνειρο λοιπόν?
Τι αξίες έχουμε?
Να νιώθω ελεύθερη.
Το μεγαλύτερό μου πάθος.
Ελεύθερη στην ψυχή. Στην καρδιά.
Να δημιουργώ.
Να ονειρεύομαι.
Να πράττω με αυθεντικότητα και αλήθεια.
Έζησα πολλά. Πολλές πληγές. Πολλές παραστάσεις.
Πειραματίστηκα. Δοκίμασα.
Είδα. Ένιωσα.
Αυτό που ξέρω είναι πως οτιδήποτε και να κάνεις….. είναι περαστικό…… και αυτό για κάποια πράγματα πονάει.
Ο πόνος κάθε μα κάθε φορά με πάει παραπέρα. Με δυναμώνει.
Γιατί να πονάμε? Να δοκιμαζόμαστε? Όλα στο μυαλό….
Σκοτάδι ατελείωτο το μέσα….. ποιός να με καταλάβει? ποιός να με νιώσει?
Χρειάζομαι την πειθαρχία που τόσα χρόνια πάλευα να δημιουργήσω.
Γιατί χανόμουνα στα πάντα.
Άλλη μια χρονιά λοιπόν ξεκινά για εμένα. Άλλη μια χρονιά προς τα μπρός.
Με σκέψεις, λέξεις, συναισθήματα γεμάτα φως.
Μπας και μικρύνω το σκοτάδι μου…..
Μπας και μπορέσω για άλλη μια φορά να πορευτώ μαζί του.
Χωρίς φόβο.
Με αγάπη.
Γιαυτό που είμαι εγώ».

Πηγή: gossip-tv.gr